\
< Vorige blog | Volgende blog >

Kantelen in de wereld
van zorg & aanbesteden

Auteur: Jolande Prudon, Adviseur communicatie Dichterbij

De wereld verandert continu maar de komende jaren vindt er een complete aardverschuiving plaats in de zorg. Daar waar in het verleden zorgaanbieders de AWBZ zorg gefinancierd kregen uit een grote pot, moeten dezelfde zorgaanbieders nu offreren. In soms tientallen gemeenten offertes uitbrengen om de zorg voor zelfstandig wonende cliënten gefinancierd te krijgen. En dan staan ze opeens oog in oog met ervaren resultaat gedreven inkopers die door gemeenten zijn ingehuurd en een zakelijk taal spreken.

De core business van zorgaanbieders, de naam zegt het al, is goede zorg verlenen, iedere euro naar het primaire proces. Cliënten met een beperking bijvoorbeeld zoveel als mogelijk laten participeren in de samenleving, dat is de missie. Maatschappelijk verantwoord ondernemen, duurzaamheid en social return zijn issues die slechts zijdelings ter sprake komen als de investeringen hiertoe ook ten goede komen aan de zorg. In het traject van het aanbesteden zijn het echter wel belangrijke beoordelingscriteria. Social return vindt vaak wel plaats maar het is niet zo gelabeld. Men spreekt er niet over in deze termen. Het heet goed werkgeverschap als je iemand een andere plaats in de organisatie biedt om beter te functioneren.

Gelukkig is het ingewikkelde en nieuwe proces van offreren goed te stroomlijnen, zeker als de goede expertise wordt aangewend. Maar daarmee alleen kom je er niet. Zorgorganisaties moeten kantelen: gaan vertellen hoe goed ze zijn, waar het onderscheidend vermogen zit en hoe ze denken te innoveren. De kanteling van zorgprofessional naar ambassadeur en van onbewust zeer bekwaam naar bewust zeer bekwaam is een pittige opdracht.

Maar veel mensen zijn trots op het werk dat ze doen en wat zij voor anderen kunnen betekenen. Als zij echt serieus worden genomen en de goede podia krijgen om erover te vertellen is al een stap gezet. Illustratieve verhalen inspireren en zetten aan tot overdenken en bewustwording. Voorwaarde voor de kanteling is ook: door de bril van de gemeenten leren kijken. Zij hebben de opdracht iedereen zo optimaal mogelijk te laten participeren aan de samenleving, meedoen dus. Dat klinkt bekend, dat is ook de missie van zorgaanbieders ... alleen hier komt het woord zorg niet in het vocabulaire voor.

Een andere uitdaging zit dus in het weglaten van het woord zorg. Lastig want de tijd van de grote instellingsterreinen waar cliënten 24 uur per dag zorg kregen ligt nog vers in het geheugen. Maar toch is dat wel een belangrijk issue om de echte participatiesamenleving vorm te geven. De zorgbril maakt plaats voor een blik van medemenselijkheid. De wijze waarop je zelf benadert wilt worden als uitgangspunt, het lijkt makkelijker dan het is.

Maar goed dat de kanteling niet morgen al af hoeft te zijn!